İSA MESİH’İN DİRİLİŞİNİN ANILDIĞI PAZAR GÜNLERİNE MAHSUS SEKİZ MAKAMDAKİ DİRİLİŞ İLÂHÎLERİ 6
CUMARTESİ AKŞAMI
BÜYÜK AKŞAM DUÂSINDA OKUNAN
Diriliş İlâhîleri.
- Yan Makamda.
Ey Mesih, ölüler diyârına karşı kazanacağın zaferi kesin bilerek Haç’a çıktın (gerildin) ki, ölüm karanlığında oturanları kendinle berâber diriltesin. Ey ölüler arasında hür olan ve kendi nurundan hayat fışkırtan, her şeye gücü yeten Kurtarıcı, bize merhamet eyle.
Mesih bugün ölümü tepeleyip (önceden) söylediği gibi dirildi ve dünyâya sevinci bağışladı ki, hepimiz ilâhîyi haykırarak okuyup şöyle diyelim, ‟Hayatın kaynağı[1] ve yaklaşılamayan nur[2] olan, her şeye gücü yeten Kurtarıcı, bize merhamet eyle”.
Ya Rab, bütün yaradılışta var olan senden, biz günahkârlar nereye kaçalım? Gökyüzüne mi? Orada kendin ikamet edersin. Ölüler diyârına mı? Ölümü sen tepeledin. Denizin derinliklerine mi? Ey Efendi, elin oradadır. Sana sığınır, huzûruna kapanarak niyaz ederiz, ‟Ey ölülerden dirilmiş olan, bize merhamet eyle”.
Anatolika İlâhîleri.
Ey Mesih, Haçın’la övünürüz, dirilişine de ilâhîler okur ve onu yüceltiriz. Çünkü bizim Allah’ımız sensin, senden başkasını tanımayız.
Rab’bi devamlı överek dirilişine ilâhîler okuruz. Çünkü Haç’a (gerilmeye) katlanarak ölümle (ölümüyle) ölümü helâk etti.
Ya Rab, kuvvetine izzet olsun, çünkü ölüm kudretine sâhip olanı etkisiz kıldın,[3] Haç’ın vâsıtasıyla bizi yeniledin ve bize hayat ve ölümsüzlük bağışladın.
Ya Rab, defnedilişin ölüler diyârının bağlarını parçalayarak kırdı. Ölülerden dirilişin dünyâyı nurlandırdı. Ya Rab, hamdolsun sana.
Peder, Oğul ve Kutsal Ruh’a hamdolsun.
Şimdi ve dâima ve ebetler ebedince. Âmin.
Theotokion.
Ey tamâmen kutsal Bâkire, kim seni mübârek saymasın? Kim senin acı çekmeden doğum yapmana ilâhîler sunmasın? Çünkü Peder’den ezelî olarak parıldamış (doğmuş) olan biricik Oğul’un kendisi, pak (Bâkire) olan senden, tâbir edilemez şekilde beden alıp dünyâya geldi. O, tabiatında Allah olandır ve uğrumuza insan tabiatı almıştır. İki (farklı) kişiye bölünmeksizin ve karışmayacak şekilde, iki (ilâhî ve insânî) tabiata sâhiptir. Ey vakur, tamâmen mübârek (Bâkire), canlarımızın merhamet bulması için O’na niyaz eyle.
Apostiha İlâhîleri.
Ey Kurtarıcı Mesih, göklerde Melekler dirilişine ilâhîler okur, biz yeryüzündekileri de temiz kalple sana hamdetmeyi lâyık kıl.
Her şeye gücü yeten Allah olduğundan dolayı, ölüler diyârının tunç kapılarını kırıp ve sürgülerini parçalayıp (günaha) düşmüş insan soyunu diriltin. Bunun için biz de, hep birlikte tek sesle haykırırız, ‟Ölülerden dirilmiş olan, ya Rab, hamdolsun sana”.
Mesih, eski (günaha) düşüşümüzden bizi ıslâh etmeyi istediğinden Haç’a mıhlandı ve mezara defnedildi. O’nu gözyaşlarıyla arayan hoş kokulu yağı taşıyan Kadınlar, ağıt yakarak şöyle diyorlardı, ‟Heyhat! Ey bütün âlemin Kurtarıcısı, mezarda kalmaya nasıl tenezzül ettin? Kalmayı istediğinde ise nasıl çalındın? Nasıl başka yere nakledildin? Hangi yer hayat veren bedenini sakladı? Fakat, ey Efendi, (önceden) vâdettiğin gibi bize görün ve gözyaşlarımızla feryatlarımızı durdur”. Onlar ağıt yakarken, Melek onlara şöyle haykırdı, ‟Ağıt yakmayı kesin ve Rab’in dünyâya bağışlama ve büyük merhametini ihsan eyleyerek dirildiğini Elçiler’e söyleyin”.
Ey Mesih, kendi rızânla Haç’a gerildin ve defnedilişinle ölümü yenip Allah olduğundan dolayı, dünyâya sonsuz hayatı ve büyük merhametini bağışlayarak üçüncü gün izzetle dirildin.
Peder, Oğul ve Kutsal Ruh’a hamdolsun.
Şimdi ve dâima ve ebetler ebedince. Âmin.
Theotokion.
Ey tamâmen pak (Bâkire), Yaradanım ve Kurtarıcım olan Mesih Efendi senin rahminden (dünyâya) gelip beni (insânî tabiatımı) giyinerek Âdem’i eski lânetten azat etti. Bunun için, ey tamâmen pak (Bâkire), Allah’ın Anası ve gerçek Bâkire olduğundan dolayı, Meleğin selâmını sana durmaksızın haykırırız, ‟Selâm ey canlarımızın himâyesi, siperi ve kurtuluşu Hanımefendi”.
Apolitikion. 2. Yan Makamda.
Mezarında Melek Kuvvetleri belirdi ve muhâfızlar ölüler gibi yere yığıldı, Meryem kabrin başında duruyor ve lekesiz bedenini arıyordu. Ölüler diyârından ayartılmayarak onu yendin, Bâkire’yi karşıladın ve hayat bağışladın. Ölülerden dirilmiş olan ya Rab, sana hamdolsun.
Theotokion.
Mübârek Anan’ı (Başmelek Cebrâil vâsıtasıyla sana hâmile kalmaya) dâvet ettin ve kendi rızânla cefâya yürüdün, Haç’ta parladın ve Âdem’i aramayı isteyerek Meleklere şöyle dedin, “Benimle birlikte sevinin, çünkü kayıp para bulundu”.[4] Her şeyi (kurtuluşumuz için) hikmetle tasarlamış olan, sana hamdolsun.
PAZAR GÜNÜ
SEHER VAKTİNDE OKUNAN
Dirilişe mahsus
Övgü İlâhîleri
- Yan Makamda.
Ya Rab, Haç’ın halkın için hayat ve diriliştir. Ona güvenip dirilmiş olan sana, Allahımız’a, ilâhîler okuruz. Bize merhamet eyle.
Ef Efendi, defnedilişin insan soyuna Cennet’i açtı. Yok olmaktan kurtulup dirilmiş olan sana, Allahımız’a, ilâhîler okuruz. Bize merhamet eyle.
Peder ve (Kutsal) Ruh’la birlikte, ölülerden dirilmiş olan Mesih’e ilâhîler sunalım ve O’na devamlı şöyle haykıralım, ‟Sen bizim hayatımız ve dirilişimizsin. Bize merhamet eyle.
Ey Mesih, ilk Atamız’ı (Âdem’i) kendinle berâber dirilterek (Kitâb-ı Mukaddes’te) yazıldığı gibi üçüncü gün mezardan dirildin. Bu yüzden de insan soyu seni yüceltir ve dirilişine ilâhîler sunar.
Anatolika İlâhîleri.
Ya Rab, dirilişinin sırrı büyük ve müthiştir. Çünkü ölümle (ölümünle) ölümü dağıtıp gerdek odasından çıkan güvey misâli mezardan çıktın ki, Âdem’i azat edesin. Bu yüzden göklerde Melekler raks eder ve yeryüzünde insanlar bize gösterilen şefkatini yüceltirler, ey insansever.
Ey yasayı çiğnemiş olan Yahûdiler, askerlere vermiş olduğunuz mühürler ve gümüş paralar nerede? Hazîne çalınmadı, kudretli olduğundan dolayı dirildi. Sizler ise Mesih’i, izzetin Rab’bini, cefâ çekmiş, defnedilmiş ve ölülerden dirilmiş olanı, inkâr ettiğinizden utanılacak hâle geldiniz. O’na secde edelim.
Ey Yahûdiler, muhâfızlar tâyin etmiş ve işâretler koymuş olduğunuz halde, mezar mühürlenmişken nasıl soyuldunuz? Kapılar (mezar) kapalıyken Kral çıktı (Mesih dirildi). Ya O’nu ölü olarak sunun, ya da bizimle berâber şöyle terennüm ederek O’na Allah olarak secde edin, ‟Ey Mesih, Haç’ına ve dirilişine izzet olsun”.
Ya Rab, hoş kokulu yağı taşıyan Kadınlar, hayatı kabul etmiş olan mezarına feryatla vardılar ve lekesiz bedenine yağ sürmek istediler. Fakat mezarın taşında oturmuş ve onlara şöyle diyen nurlu Meleği buldular, ‟Niçin böğründen dünyâya hayat fışkırtan için gözyaşı döküyorsunuz? Niçin ölümsüzü bir ölümlü gibi mezarda arıyorsunuz? Koşup daha ziyâde O’nun Öğrencilerine izzetli dirilişinin dünya çapındaki sevincini duyurun”. Ey Kurtarıcı, dirilişinle bizi de nurlandırarak bağışlama ve büyük merhametini ihsan eyle.
[1] Mezmur 36:9.
[2] Pavlos’un Timoteos’a Birinci Mektubu 6:16.
[3] İblis’i, (Pavlos’un İbrânîler’e Mektubu 2:14).
[4] Luka 15:9.
