/ Konuşmalar, aziz pederlerin sesi / Matta’nın 5. Pazarı vaazı

Matta’nın 5. Pazarı vaazı

Matta’nın 5. Pazarı vaazı

(Matta 8:28-34; 9:1)

Bugünün Müjde okumasında, Gerasenler (ya da Gadarenler)’in İsa’ya karşı dürüst olmayan davranışlarını gördüğümüze şaşırdık. İsa ülkelerine geldiğinde, bölgenin terörü olan iki adamın iblislerin (kötü ruhların) elinde olduğunu gördü. Herkese büyük bir korku yaydılar ve hiç kimse yanlarından geçemez oldu. Rab merhamet duydu ve onları iblislerinden kurtardı. Haberler duyulduğunda, şehir halkı İsa ile buluştu. Niye mi? Kendilerinden olanlardan iki tanesini kötü ruhlardan kurtaran ona teşekkür etmek için mi? Acaba bir zamanlar insanların gitmekten korktuğu bölgeye barış getirdiği için İsa’ya şükranlarını göstermek mi istediler? Hayır! Bunların ikisi de değildi. Aslında, hepsi İsa’yı topraklarını terk etmeye zorlamak için bir araya toplandılar! Onlar, onu sadece hoş karşılamadıklarını değil, aynı zamanda yasadışı ve günahkar profesyonel meslekleri için de onun bir tehlike olduğunu düşündüler. Bunun nedeni, Musa’nın Yasası domuz eti yemeye veya domuzları beslemeye ve pazarlamaya izin vermemesidir. Ama ne var ki onların domuz sürüleri olduğunu görüyoruz. Gergesenler İsa’nın kötü ruhların domuzlara girmesine izin verdiğini öğrendiklerinde, boğulmalarıyla sonuçlanarak, (adamlardan kovduktan sonra), çok üzüldüler. Mülk kaybı konusunda öfkeliydiler ve böylece İsa’yı kovmaya gittiler. “Bunun üzerine bütün kent halkı İsa’yı karşılamaya çıktı. O’nu görünce bölgelerinden ayrılması için yalvardılar” (ayet 34). Bu insanlar için ne kadar da üzücü bir durum! Yasa’yı çiğnedikleri için işledikleri günahın fakrına varıp tövbe etmek yerine, Allah’a karşı daha da sertleştiler. 

Bu ne yazık ki günümüzde bile bazı insanlara olur. Onlara, Mesih’e yaklaşma, onu tanıma ve sonsuz yararlarını tatma fırsatı verilir. Ama onlar günahkar işlerini, kirli mesleklerini, onların savurgan hayatlarını durdurmak istemezlerse, Mesih’i yüreklerinden uzaklaştırırlar. Peygamber Yeşaya’nın dediği gibi: “İnsanların günahları onların arasında ve Allah’ın karşısında” (Yeşaya 59:2). Bu düşünce göz önüne alınırsa, önceleri vaftiz edilen fakat devamında Mesih’i inkar eden ve hatta din bile değiştiren insanlar görmek çok tuhaf değil! Kutsal İncil üzerine büyük bir otorite  bir zamanlar şöyle söyledi: “Dünyadan günahı çıkartırsan hiç imansız birinin kalmadığını görürsün!”

Gergesene halkı (ya da Gadarene), İsa’yı kovarak, İsa’nın kesinlikle şehre vereceği nimetlerden kendilerini mahrum bıraktılar. Her zaman olduğu gibi, İsa “şeytanın baskısı  altında olanların hepsini iyileştirdi” (Elçilerin İşleri 10:38). Aynı acı ve ıstırap, Mesih’ten ve onun Kilisesi’nden uzaklaşanlara da gelir. Onlar, “kükreyen aslan gibi yutacak birini arayarak dolaşan” (1. Petrus 5:8), aşağılayıcı şeytandan alacakları çeşitli saldırılara tek başlarına ve korunmasız kalırlar.

Kardeşlerim, sadece vaftizi kabul ettikleri, Kutsal Ayinlere gittikleri ve dualarını bir şekilde Allah zorlayıcı olduğu için sunduklarını düşünen insanlar var. Allah’ın şükre, övgüye, hacca, ya da başka bir şeye ihtiyacı olmadığını anlamıyorlar. Allah, ilahiyat dilinde söylediği gibi, “ἀνενδεής”. Yani, hiçbir şeye ihtiyacı yok. Her şeye sahip. Zor zamanlarımızda bizi güçlendirmesi için, bizi günahlardan arındırması için, üzüntülerimizde bizi rahatlatması için, kilisemizin Kutsal Gizemleri ile kutsallaştırması için ve en nihayetinde göksel krallığına bizi alması için bizim Allah’a ihtiyacımız var. Bizden yapmamızı istediği her şey sırf kendi iyiliğimiz içindir. Kendisine sürekli yaklaşmak, sesini duymak ve adımlarını takip etmek bizim kendi yararımıza!

 

1/7/2018

 

Matta’nın 5. Pazarı vaazı