Ruhlarımızı ve bizden önce Baba evine doğru yola çıkmış olanların ruhlarını Rabbimize salık vermeyi unutmayalım
Ruhlarımızı ve bizden önce Baba evine doğru yola çıkmış olanların ruhlarını Rabbimize salık vermeyi unutmayalım
Nasıralı Gregorius’un vaazlarından
“İnsan nedir ki, sen onu anasın? (Mezm. 5,5). Varoluşumu hangi yüce ve yeni sır sarıyor? Neden aynı zamanda ufak ve büyük, alçakgönüllü ama yüce, ölümlü ve ölümsüz, dünyasal ve gökselim? İlk durum alt dünyadan geliyor, diğeri ise Allah’tan; o maddi çevreden, bu ise ruhtan.
Mesih ile birlikte gömülmem, Mesih ile dirilmem, Mesih’in ortak varisi, Allah’ın oğlu, hatta Allah gibi olmam gerekir.
Bu yeni ve yüce sırda gizlenen derin gerçek budur. Allah, insanlığımızı tümüyle edindi. Etin dirilmesi, ilkel imgenin kurtarılması ve Mesih’le birlikte tek bir şey olabilmemiz için fakirleşti. O bizle tümden bağlandı. O’nun olduğu her şey, tümüyle bizim oldu. Her bakımdan biz O’yuz. O’nun için bizi yaratan ve uğruna yaratıldığımız Allah’ın imgesini içimizde taşıyoruz. Bizleri nitelendiren görünüm ve iz Allah’a aittir. Bu yüzden salt O, bizi olduğumuz gibi bilebilir.
Dolayısı ile insanlar arasında kesinlikle varolan fiziksel ve toplumsal farklılıklar ve ayırımlar ikinci plana geçmekteler. Bunun için denilebilir ki ne erkek ne kadın, ne barbar ne de İskit, ne köle ne de azat edilmiş kalmıştır (bak. Kol. 3, 11).
Allah’ın rızasıyla gelecekte olabilmeyi umut ettiğimiz gibi, Allah’ın sevgisi bizi hazırladığı gibi olabilelim! O bizden az şeyler ister, fakat şimdi ve daima, O’nu sevenlere yüce armağanlar verir. O zaman, O’na karşı beslediğimiz umutlarla dopdolu mutluluk içinde her acıyı çeker, her şeye katlanırız. Daima ve her yerde sevinçte ve acıda O’na şükretme cesaretini kendimizde buluruz. Güçlüklerin kurtuluş aracı olduklarında emin olalım. Sonra da ruhlarımızı ve bizden önce baba evine doğru yola çıkanların ruhlarım Rabimize salık vermeğe unutmayalım.
Ey Rab, sensin her şeyi yaratan, varlığımı şekillendirdin. Tüm insanların Allah’ı, Babası ve rehberi sensin. Yaşamın ve ölümün hükümdarısın. Ruhlarımızın koruyucusu ve kurtuluşu sensin. Sensin her şeyi yapmış olan. Her şeyin ilerleyişini yöneten, en uygun vadeleri seçen, sonsuz bilgi ve inayetine itaat eden sensin, daima sözünün vasıtası ile.
Bizleri terk eden abimi kollarına al, ey Rab. Zamanı geldiğinde, tarafından tayin edilen hedefe kadar bizlere bu dünyasal yolculukta rehberlik yaptıktan sonra bizi da kabul et. öyle yap ki, iyi hazırlanmış ve buzun içinde karşına çıkabilelim, korkuya kapılmaksızın sana karşı duyduğu yakışmayan niyetler beslemeksizin, en aziz son, ayrılacağımız günde. Öyle yap ki. kendimizi dünyadan ve yaşamdan zorla alınmış, köklerimizden sökülmüş hissetmeyelim kendimizi; bu yüzden isteksizce yola koyulmayalım. Aksine öyle yap ki, huzurlu ve istekli gelelim. Sana almayan mutlu doğru yola çıkan biri gibi. O yaşam ki Rabbimiz Mesih İsa’dır. Yüzyıllardan yüzyıllara şükürler olsun O’na. Amin.
Kaynak: Meryemana.net
