Yasa ve iman
Bugünkü Elçisel okuma pasajı Elçi Pavlus’un Galatyalılara Mektubundan geliyor ve burada Yasa ve iman hakkında konuşuluyor. Elçi, Mesih’ten önce Eski Ahit’in Yasası’nın ne anlam ifade ettiğini, Mesih’in gelişinden sonra ise iman kavramının nasıl ele alınıp yorumlandığını inceliyor. Pavlus’un sık sık değindiği Yasa, temel olarak arınma, kurban sunma, en önemlisi de Şabat günü gibi tatillerin kutlanması, dış görünüşe dayalı çok sayıda hukuki ve dini kuraldan oluşmaktaydı.
Yasa, Tanrı’nın insana davranışlarını düzenlemek, ahlakını şekillendirmek için verdiği öğretidir. Yani, insanların korunması, İsa Mesih’in iman ve lütfunun kabul etmeye hazırlanmaları için Tanrı’nın kutsal yöntemidir. Bu nedenle, Pavlus’un Galatyalılara Mektup kitabının bir başka bölümünde ifade ettiği gibi “Yasa imanla aklanalım diye Mesih’in gelişine dek eğiticimiz oldu. Ama iman gelmiş olduğundan, artık Yasa’nın eğiticiliği altında değiliz” (Galatyalılar 3:24-25).
Lütuf ve gerçek
İncil yazarı Yuhanna şunu belirtir: “Kutsal Yasa Musa aracılığıyla verildi, ama lütuf ve gerçek İsa Mesih aracılığıyla geldi” (Yuhanna 1:17). Lütuf ve gerçek bize İsa Mesih aracılığıyla geldi. Yasa, Mesih’in insanların yaşamlarına getirdiği yeni gerçekliğe yerini bıraktı. Bununla bize, iman, vaftiz, Efkaristiya ve Kilise yaşamına katılımımız aracılığıyla, baş, O, olmak üzere, O’nun bedeninin üyeleri olarak var olma ve “ilahi doğasının paydaşları” olarak Haçına ve Dirilişine katılma olanağı sunulur (2. Petrus 1:4). Mesih, Tanrı’da yeniden doğması amacıyla insana Lütuf olarak sağlanan, Gerçektir. Gerçek, Mesih’le özdeşleşmiştir. Aziz Altın Ağızlı Yuhanna, Eski Ahit’in işinin insanı yaratmak olduğunu, Yeni Ahit’in ise onu bir meleğe dönüştürmek olduğunu çok yerinde bir şekilde vurgular.
İman yoluyla aklanmak
Elçi Pavlus, insanın Yasa’yı uygulamakla, Yasa’nın emirlerine uymakla değil, Mesih’in kişiliğiyle gerçek ve öz bir ilişki olarak yaşanan, Mesih’e iman aracılığıyla aklandığı deneyimi mutlak bir açıklıkla kayıt altına alır. Eğer Yasa’nın uygulanması insanın aklanması, kefareti ve kurtuluşu için yeterli olsaydı, o zaman Tanrı’nın Oğlu’nun beden alması ve yeryüzüne gelmesi gereksiz olurdu. Bu nedenle kurtuluşun Yasa’ya uymaktan geldiğini savunanlara, Mesih’in insanın aklanması için Kendini çarmıhta feda etmesi, Eski Ahit’in Yasal hükümlerinin önemini ortadan kaldırdığını ve insanın Tanrı’yla uzlaşması için bir anlaşma getirdiğini vurguluyor.
Mesih’e iman
İsa Mesih’e iman, Baba’nın gönderdiği Kişiyi, O’nun sözlerini ve buyruklarını kabul ediyorum, O’nun Krallığı için her şeyi riske atıyorum, O’nu kazanmak için her şeyi kaybetmeyi göze alıyorum anlamına gelir. Bu iman, Elçinin de vurguladığı gibi insanı Mesih’le birlikte “çarmıha gerilmeye” götürür. Pavlus “çarmıha gerildi” ve hâlâ yaşıyor. Eski yaradılış çarmıha gerildi ve öldü (Romalılar 6:6), ama yeni insan yaşıyor.
İçinde Lütuf ve hakikatın yaşam bulması, Hristiyanca yaşaması için, Elçi, günah açısından bir ölü gibiydi. Bu yeni yaşam tarzı yalnızca insanın bir başarısı değil, aynı zamanda Mesih’in yaşamını ve Kutsal Ruh’un lütfunu paylaşmanın meyvesidir. Tanrı’nın sözü olan Mesih’in İncili, insanı mutlak bir şekilde kendini inkar etmeye ve O’nun önünde yeniden konumlandırmaya çağırır. Yani onu sadece tutkularından ve kötülüklerinden değil, kendisinden de tamamen uzaklaşmaya çağırır.
Bu nedenle Mesih’in sözü dünyevi düşünen insana uymaz (Yuhanna 8:37), çünkü bu, Tanrı’nın Krallığının yaşamının ortaya çıkması için her şeyi yakan bir ateştir. İmanlı elbette günahın olumsuz etkisine maruz kalır. Bununla birlikte, hayatı zaten Çarmıha Gerilmiş, Dirilmiş ve Yüceltilmiş Mesih ile bir birliktelik hayatı olduğundan, çarmıha gerilme ve diriliş ahlakını benimseyerek, Tanrı’nın merhametine ve sonsuz sevgisine güvenmekten, ümit beslemekten asla vazgeçmediği gibi iman, tövbe ve ilahi buyruklara itaat yoluyla eski yaradılışın “tutku ve arzularının” üstesinden gelir (Galatyalılar 5:24).
Arhimandrit N. K. Foni Kiriou (Rab’bin Sesi) 38 numaralı broşüründen alıntılanarak tercüme edilmiştir. 17 Eylül 2023
