18 Mayıs Ankara’nın Şehit Azizi Theodotus ve Beraberindeki Yedi Bakire Şehit
Theodotus, Diyokletyan’ın işkenceleri döneminde, Ankara’da evli bir hancıydı. O bu hancılık mesleğini işkenceye uğramış Hıristiyanlara yardım etmek için kullanıyordu, öyle ki birçokları ihtiyaç anında onun hanını bir sığınak olarak kullanıyordu. Onun kutsal işlerinden birisi şehit edilmiş Hıristiyanların bedenlerini geri almak ve bu bedenlere cenaze yapmaktı. O zamanda, yedi bakire Mesih’teki imanları yüzünden denenmiş ve işkence görmüşlerdi ve bir göle atılarak öldürülmüşlerdi. Onlardan biri, Azize Tekusa, Aziz Theodotus’a göründü ve ondan hem kendisinin hem de Mesih’te kız kardeşleri olan diğerlerinin bedenlerini almasını istedi. Gecenin karanlığında, Aziz Theodotus bir Meleğin refakatiyle yedi bedeni de bulabildi ve onları onurlu bir şekilde gömdü. Ama onun kendisine bu işte yardım etmesini istediği bir arkadaşı ona ihanet etti ve Aziz tutuklandı, gaddarca işkence cezalarına çarptırıldı. Sonunda da başının kesilmesi emri verildi. İdam kütüğüne gittiğinde, toplanmış kendisi için ağlamakta olan birçok Hıristiyan’a şunları söyledi: “Benim için ağlamayın, kardeşler, bunun yerine Rabbimiz Mesih İsa’yı yüceltin, öyle ki O’nun yardımıyla ben görevimi bitiriyorum ve düşmana galip geliyorum.”. Daha sonra mezarının üstünde ona adanmış bir kilise yapıldı. (303)