Luka 11:28 âyetinde geçen ‟Μενοῦνγεˮ kelimesi
Luka 11:28 âyetinde geçen ‟Μενοῦνγεˮ kelimesi Yunancada ‟elbette, gerçekten, evetˮ mânâlarına gelmektedir. Ayrıca bu kelime Yeni Ahit’te, Pavlos’un Romalılar’a Mektubu 9:20, 10:18, ve Pavlos’un Filipililer’e Mektubu 3:8 de geçmekte olup, Luka İncili’nde olduğu gibi, diğer âyetlerde de bir önceki cümlenin mânâsını tasdik etmekte ve aynı mânâyı bir sonraki cümlede sürdürmektedir. Buna göre bir önceki âyetteki Anasıyla alâkalı olan ‟İsa bu şeyleri söylerken, cemâatten bir kadın yüksek sesle ona dedi: Seni taşıyan rahme ve emziren memelere ne mutlu!ˮ (Luka 11:27), sözüyle şüphesiz İsa da hemfikirdir. Yâni burada İsa Mesih, Bâkire Meryem’in övülmesine karşı çıkmamakta, bilakis onun kendi Anası olmasının yanında, aynı zamanda Allah’ın sözünü dinleyip onu tutanlardan olduğunu belirtmekte ve Anasıyla aynı şekilde ‟… Allah’ın sözünü dinleyip onu tutanlara da ne mutluˮ (Luka 11:28) demektedir. Altınağızlı Aziz Yuhanna’nın tefsirine göre ‟Meryem Anamız’ın aynı zamanda Allah’ın sözünü tatbik etmeden, sırf Mesih’i doğurmasının, muhakkak ki kendisine hiç bir faydası olmayacaktı. İsa, Bâkire Meryem ile olan analık bağını inkâr etmeyip buna fazîleti de ilâve etmektedirˮ. Ayrıca aşağıdaki âyetlerde İsa Mesih’in sözleri aynı mânâyı ifâde etmektedir: ‟İsa’ya denildi ki: Anan ile kardeşlerin seni görmek isteyerek dışarıda duruyorlar. İsa ise onlara cevap verip dedi: Allah’ın sözünü dinleyen ve onu yapanlar, anam ve kardeşlerim onlardırˮ (Luka 8:20-21. Ayrıca Matta 12:46-49, Markos 3:32-35). Nitekim Bâkire Meryem’in Başmelek Cebrâil’e verdiği: ‟İşte, Rab’bin kulu; bana dediğin gibi olsunˮ (Luka 1:38) cevâbı, daha baştan beri onun Allah’a tâbi olduğunu göstermektedir. Ayrıca, Bâkire Meryem’in kendisine Başmelek Cebrâil tarafından iletilen Müjdeye olan sarsılmaz îmânını övmek için “Kutsal Ruh’la dolan” (Luka 1:41) akrabâsı Elisabet’in söylediği “Îman eden kadına ne mutlu! Çünkü Rab’bin ona söylediği sözler gerçekleşecektir” (Luka 1:45) sözü bunu doğrulamaktadır. Akabinde Bâkire Meryem’in ‟Zîra işte, bundan sonra bütün nesiller bana mübârek diyeceklerˮ (Luka 1:48) sözü, cemâatteki kadının onu övmesiyle gerçekleşmeye başlamaktadır. Ortodoks Kilisesi mezkûr âyetteki ‟Μενοῦνγεˮ kelimesini bu şekilde tefsir ettiğinden dolayı Allahdoğuran’a mahsus yortuların Âyinleri ile Duâlarında Luka İncili’nden bu bölüm okunmaktadır.
