İSA MESİH’İN DİRİLİŞİNİN ANILDIĞI PAZAR GÜNLERİNE MAHSUS SEKİZ MAKAMDAKİ DİRİLİŞ İLÂHÎLERİ 3
CUMARTESİ AKŞAMI
BÜYÜK AKŞAM DUÂSINDA OKUNAN
Diriliş İlâhîleri.
- Makamda.
Ey Kurtarıcı Mesih, Haçın’la ölümün kudreti son buldu ve İblis’in dalâleti etkisiz kılındı. Îmanla kurtulan insan soyu ise sana her gün ilâhî sunar.
Ya Rab, Dirilişinle bütün kâinat nurlandı ve Cennet tekrar açıldı. Bütün yaratılış da seni övüp sana her gün ilâhî sunar.
Peder ve Oğul’un gücünü yüceltir, Kutsal Ruh’un kudretine, ebetler ebedince saltanat süren, ayrılmaz ve yaratılmamış olan Ulûhiyet’e, bir özde olan Üçleme’ye ilâhîler okurum.
Anatolika İlâhîleri.
Ey Mesih, değerli Haçın’a secde eder, dirilişine ilâhîler okur ve (onu) yüceltiriz. Çünkü hepimiz yaralarınla şifâ bulduk.[1]
Bâkire’den beden almış Kurtarıcı’ya ilâhîler okuruz. Çünkü uğrumuza Haç’a gerildi ve bize büyük merhametini bağışlayarak üçüncü gün dirildi.
Mesih, ölüler diyârına inip oradakilere şöyle diyerek müjdeyi duyurdu, ‟Cesur olun, artık ben galip geldim. Diriliş benim,[2] ölümün kapılarını kırarak sizi dirilteceğim”.
Kutsal hânende lâyık olmayarak bulunan bizler, yürekten haykırarak, akşam ilâhîsi sunuyoruz, ‟Üçüncü günkü dirilişinle dünyâyı nurlandırmış olan Mesih Allah, halkını senin düşmanlarının elinden kurtar, ey insansever”.
Peder, Oğul ve Kutsal Ruh’a hamdolsun.
Şimdi ve dâima ve ebetler ebedince. Âmin.
Theotokion.
Hem Allah hem insan olanı doğurmana nasıl hayret etmeyelim, ey tamâmen muhterem (Allahdoğuran)! Çünkü sen, ey tamâmen lekesiz (Bâkire), çağlardan önce (ezelde) Peder’den anasız olarak doğan Oğul’u, erkek tanımadan babasız bir şekilde bedende (insan olarak) doğurdun. Kendisi asla (Ulûhiyetin özünde) değişikliğe, (ilâhî ve insânî tabiatında) karışıklığa ve bölünmeye mâruz kalmadı, fakat her iki tabiatının sıfatlarını bozulmadan korudu. Bu yüzden, ey Bâkire Ana, seni doğru inançla Allahdoğuran olarak ikrar edenlerin canlarının kurtuluşu için O’na niyaz eyle.
Apostiha İlâhîleri.
Ey Mesih, sen ki cefânla güneşi kararttın ve dirilişinin nuruyla bütün kâinatı parlattın (sevindirdin), akşam ilâhîmizi kabul eyle, ey insansever.
Ya Rab, hayat veren dirilişin bütün dünyâyı nurlandırdı ve senin ölümlü olmuş mahlûkunu (insanı, hayata) geri getirdi. Böylece Âdem’in lânetinden kurtulup haykırırız, ‟Her şeye gücü yeten ya Rab, hamdolsun sana”.
Değişmeyen Allah olduğun halde, bedende (insan olarak) cefâ çektiğinden değiştin (öldün). Yaratılış seni (Haça) gerilmiş olarak görmeye dayanamadığı için korkudan sarsılıyor ve inleyerek senin sabrına ilâhîler okuyordu. (Sen ise) ölüler diyârına inip dünyâya hayatı ve büyük merhametini bağışlayarak üçüncü gün dirildin.
Ey Mesih, soyumuzu ölümden kurtarmak için, ölüme katlandın. Ve üçüncü gün ölülerden dirilip kendinle berâber seni Allah olarak tanıyanları dirilttin ve dünyâyı nurlandırdın. Ya Rab, hamdolsun sana.
Peder, Oğul ve Kutsal Ruh’a hamdolsun.
Şimdi ve dâima ve ebetler ebedince. Âmin.
Theotokion.
Peder’in irâdesiyle, tohumsuz bir şekilde, ilâhî Ruh’tan Allah’ın Oğlu’na hâmile kaldın. O ki, Peder’den anasız olarak doğan, çağlardan önce (ezelde) var Olan’dır. Bizim (kurtuluşumuz) için senden dünyâya gelmiş olan O’na, bedenen (insan olarak) hâmile kaldın ve (O’nu) çocukken emzirdin. Bu yüzden canlarımızın tehlikelerden kurtulması için şefâat eylemekten geri durma.
Apolitikion. 3. Makamda.
Göktekiler sevinsin, yerdekiler coşsun,[3] çünkü Rab bâzûsuyla kudret gösterdi.[4] Ölümle ölümü tepeledi ve ölülerden ilk doğan oldu.[5] Bizi ölüler diyârının bağrından[6] kurtardı ve dünyâya büyük merhametini bağışladı.
Theotokion.
Soyumuzun kurtuluşu için şefâatçi olan sana ilâhîler sunarız, ey Allahdoğuran Bâkire. Çünkü Oğlun ve Allah’ımız olan, senden aldığı bedenle Haç’ta cefâ çekmeye tenezzül etti ve insansever olarak bizleri yok olmaktan kurtardı.
PAZAR GÜNÜ
SEHER VAKTİNDE OKUNAN
Dirilişe mahsus
Övgü İlâhîleri
- Makamda.
Bütün milletler gelin, müthiş sırrın gücünü öğrenin. Çünkü başlangıçtaki Kelâm[7] olan, Kurtarıcımız Mesih, bütün kâinatı kurtarmak için, uğrumuza Haç’a gerildi, kendi rızâsıyla defnedildi ve ölülerden dirildi. O’na secde edelim.
(Mezarında) nöbet tutanlar, bütün şaşılacak işleri (Yahûdiler’e) anlattılar, ya Rab. Ancak bâtıl meclis, askerlerin ellerini hediyelerle doldurarak, dünyânın yücelttiği dirilişini, (insanlardan) gizleyeceğini sandı.[8] Bize merhamet eyle.
Dirilişini öğrenen her şey sevinçle doldu. Çünkü Mecdelli Meryem mezara geldi ve mezar taşının üstünde oturan, elbiseleri parıldayan ve şöyle diyen Meleği buldu, ‟Diri olanı niçin ölüler arasında arıyorsunuz? O burada değil, fakat bildirdiği gibi dirildi ve sizden önce Celile’ye gidiyor ”.[9]
Senin nurunla nur görürüz,[10] ey insansever Efendi. Çünkü insan soyuna kurtuluşu bağışlamak için ölülerden dirildin ki, bütün yaratılış, tek günahsız olan sana hamdetsin. Bize merhamet eyle.
Anatolika İlâhîleri.
Ya Rab, hoş kokulu yağı taşıyan Kadınlar, sabah ilâhîsi olarak, sana gözyaşlarını sundular. Çünkü güzel kokulu baharat getirerek lekesiz bedenine azimle sürmek için mezarına vardılar. Mezarın taşında oturan Melek onlara müjdeyi duyurdu, ‟Diri olanı niçin ölüler arasında arıyorsunuz? Zîra O, Allah olduğu için ölümü tepeleyip herkese büyük merhametini bağışlayarak, dirildi”.
Hayat veren mezarındaki parıldayan Melek, hoş kokulu yağı taşıyan Kadınlar’a şöyle diyordu, ‟Kurtarıcı, her şeye gücü yeten tek Allah olduğu için mezarları (ölülerden) boşalttı, ölüler diyârını yendi ve üçüncü gün dirildi”.
Mecdelli Meryem haftanın ilk gününde gelerek seni mezarında aradı. Seni bulamayınca da ağlayışla feryat ederek şöyle ağıt yaktı, ‟Ey Kurtarıcım, herkesin Kralı, heyhat, nasıl çalındın?” Hayat veren iki melek ise mezarın içinden sesleniyorlardı, ‟Ey Kadın, niçin ağlıyorsun?” O da şöyle diyordu, ‟Ağlıyorum çünkü Rabbim’i mezardan aldılar ve O’nu nereye koyduklarını bilmiyorum”. Arkasına döndüğünde ise seni tanıyınca hemen haykırdı, ‟Rab’bim ve Allah’ım,[11] hamdolsun sana”.
Yahûdiler hayat olanı mezara kapattılar. Haydut ise şöyle haykırarak ve söyleyerek diliyle sefâyı (ikrârıyla Cennet’in sefâsını) açtı, ‟Uğruma benimle Haç’a gerilmiş olan O, benimle Haç üzerinde asılıydı, ancak bana taht üzerinde Peder’le birlikte oturuyorcasına görünüyordu. Çünkü O, büyük merhamet sâhibi Mesih Allahımız’dır.
[1] Yeşaya 53:5, Petros’un Birinci Mektubu 2:24.
[2] Yuhanna 11:25.
[3] Mezmur 96:11.
[4] Luka 1:51.
[5] Ölülerden ilk dirilen, (Pavlos’un Koloseliler’e Mektubu 1:18, Vahiy 1:5).
[6] Yunus 2:2, Sirak (Deuterokanonik) 51:5.
[7] Yuhanna 1:1-2.
[8] Matta 28:11-15.
[9] Matta 28:1-7, Markos 16:5-7, Luka 24:1-6, Yuhanna 20:1.
[10] Nurunla aydınlanırız. Mezmur 36:9.
[11] Yuhanna 20:11-16.
