Günümüzdeki tüm kötülükler inançsızlıktan kaynaklanır
Eskiden dünya inanırdı. Hatta en kayıtsız insanın içinde bile bir inanç vardı. İnsanlar sıradan olabilir, Kilise’de duyduklarının hiçbir şey anlamıyor olabilirlerdi. Bazıları dört İncilin olduğunu bile bilmiyor, on iki tane olduğunu sanıyorlardı ama ne kadar büyük inançları vardı, ne kadar dikkatlilerdi! Özellikle hemşireler, onlar ne kadar cesurdu! Kaçı savaşa gönüllü olarak gidiyordu! Hem inanç sahibiydiler, hem de fedakarlık yapıyor hem de çok yardımları dokunuyordu. Bugün bir hasta bana, “İnanıyorum” dediğinde hemşirenin onu dövüyormuş gibi vurduğunu söyledi, çünkü büyü yaptığını sanıyormuş! Hatta İman İkrarını bile bilmiyormuş! Nereye gelmişiz! Yeni nesillere, “Neye inanıyorsun?” diye sorduğunuzda, “Bilmiyorum, henüz karar vermedim” diyorlar. “Annenizin, babanızın inancı nedir?” diye sorduğunuzda ise, “Bilmiyorum, sormadım” yanıtını alıyorsunuz. Kendi ebeveynlerinin dinini öğrenmeye bile ilgi göstermiyorlar! Birisi bu kadar kayıtsız olduğunda, ona nasıl yardım edilebilir ki?
“Apostoliki Diakonia” yayınevinin “Aynorozlu Aziz Paisios’un tavsiyelerinin derlenmesi” kitabından alıntıdır.
