İlahi ihtimam
Her şeyi Tanrı’nın ilahi ihtimamına bırakmalıyız çünkü o zaman sadece endişeden değil ama aynı zamanda üzüntüden ve tüm kötülüklerden kurtulmuş oluruz. Tanrı’nın kendisini gözetlediğine ve kendisiyle ilgilendiğine inanan birisi neden üzülsün ki?
Her şeyi Tanrı’nın ihtimamına bırakmak isteyen birisi öncelikle kendi içini her türlü dünyevi endişeden temizlemeli ve ardından Tanrı’nın ihtimamının faaliyete geçmesini beklemelidir. Çünkü birisi eğer para kazanmak, zor zamanlar ya da hiçbir şeyden eksik kalmamak için endişe duyuyorsa o zaman kendisini paraya dayandırıyor demektir, Tanrı’ya değil. Bu nedenle, önce parayı sevmeyi ve umudunu ona dayandırmayı bırakmalı sonra umudunu Tanrı’ya dayandırmalıdır. İkisinin bir arada olması mümkün değildir. Parayı kullanmamalı demiyorum, ancak kimse umudunu paraya dayandırmamalı ve kalbini ona vermemelidir.
– Üstat, Tanrı bizden ne istiyor?
– “Tanrı bizden gayretli çabalarımız ve günahkarlığımızın farkındalığıyla ifade edeceğimiz irademizi ve iyi niyetimizi istiyor. Diğer her şeyi O veriyor. Manevi yaşamda kaslara ihtiyaç yoktur. Alçakgönüllü bir şekilde çabalamalı, Tanrı’nın merhametini istemeli ve her şey için O’na şükretmeliyiz. Kendi planı olmaksızın Tanrı’nın ellerine bırakılan kimse Tanrı’nın planına geçer. İnsan kendi benliğine bağlı kaldığı sürece ruhsal olarak ilerleyemez çünkü Tanrı’nın merhametinin işlemesini engeller. Manevi anlamda insanın ilerlemesi için Tanrı’ya büyük güven gereklidir.
“Aziz Paisios’un öğütlerinden derlemeler” adlı kitaptan alıntıdır.
