Mesih’in sevgisi
Mesih’in sevgisinin sıcaklığı, insanı herhangi bir maddi gıdadan daha fazla besler, ruha ve bedene çok miktarda kalori verir, çoğu zaman tedavi edilemeyen hastalıkları ilaçsız olarak iyileştirir ve ruhları huzur içinde dinlendirir. Bedenlerinin rahatlamasını küçümseyerek Mesih’in sevgisi uğruna fiziksel sağlıklarını feda etmeyi düşünmeyenler, ne bu yaşamda ne gelecekte, (ebedi yaşamda) manevi huzuru bulamayacaklar.
Komşularını korumak için saf sevgiyle yaşamlarını feda edenler Mesih’i taklit ediyor demektir. Tabi ki onlar ölümü bile titreten büyük kahramanlardır çünkü sevgi uğruna ölüme aldırmazlar ve bu şekilde ölümsüzlüğü kazanarak, mezardaki taşın altından sonsuzluğun anahtarını alırlar ve ebedi mutluluğa hafif adımlarla ilerlerler.
Duyarlı bir insanın komşusunu korumak uğruna sevgiyle bir kez ölmesi, yaşamının geri kalanında vicdan azabından sürekli olarak kaçınmaktan veya korkmaktan daha tercih edilebilir.
Komşumuz için yaptığımız fedakârlık Mesih’e olan büyük sevgimizi gösterir. Merhametli olma niyetiyle yola çıkanlar, ancak bir şeyi olmayanlar ve bundan dolayı acı çekenler, kalplerinin kanıyla merhamet gösterirler.
Mesih’in sevgisine tanıklık etmek isteyenler ama şehit olma olasılığı olamdığı için alev alev yanan sevgilerini acı çeken ruhlar için bedensel çabalarla ifade ederek biraz olsun huzur bulmalarına yol açsınlar.
Tanrı’ya tüm sevgisini verenler, aynı zamanda Tanrı’nın tüm sevgisini alırlar ve Tanrı’dan aldıkları sevgiyi insanlarla paylaşırlar. İnsanı Tanrı’dan daha çok severler çünkü sevgileri iyi ya da kötü anlamda, dünyevi bir sevgidir, tıpkı dünyevi şeyleri gökyüzünden daha çok sevenler gibi onlar da tamamen dünyevi olmaktan kurtulamazlar çünkü onlar da çamur gibidirler.
Aziz Paisios’un Nasihaterleri kitabından alıntıdır.
