Doğru inanç için mücadele
Aziz Pederler Pazarı, bütün yalanlara ve yarım gerçeğe karşı savaşan, insan kişiliğinin bütünlüğünü, onurunu ve eşsiz değerini korumaya çalışan, İsa Mesih’i ikrar eden, 4. Ekümenik Konsil’ini oluşturan pederlerin anısına adanmıştır.
Cennetin vatandaşları
Ne yazık ki, Ekümenik ve Yerel Konsillerin toplandığı dönemden bu yana, zulüm döneminden bugüne kadar, hala gerçeğin sakat imgeleriyle mücadele ediyoruz, yarım gerçeğin adına bütün bir yalanla savaşıyoruz, inancımızı ideoloji olarak yorumluyor ve değiştiriyor, dünyayı ev ve vatan olarak değil, bir koloni gibi hissediyor, cennetin yerleşimcileri olarak değil kolonistleri gibi hissediyoruz.
Kilisenin gizemi
Bu karmaşanın merkezinde, Kilise’nin gizeminin trajik bir şekilde yanlış anlaşılan bir kavramı ve yaşantısı olduğu açıktır. Bu nedenle, özgün Kilise’ye ait olmanın yerini çeşitli ikameler – onun yokluğunun yerine geçen yedekler – almaktadır.
Kilise, yüzyıllar boyunca uzanan Mesih’tir, ilahi-insani bir organizmadır, Mesih’in gizemli bedenidir. Kilisenin “Mesih’in bedeni” olarak tanımlanması, O’nun ilahi-beşeri doğasını ifade etmek için kullanılabilecek en uygun ve önemli tanımlamadır. Bu, Kilise’nin özüne en yakınıdır olandır çünkü Mesih’in beden almasının gizemiyle bağdaştırılır ve O’nunla özdeşleştirilir. Çünkü Mesih’in beden alma gizeminde Tanrı bedenen belirdi, insan bedeni aldı ve Kiliseyi bedeni haline getirdi. Kilise, beden alma gizeminin devamı, uzantısı, genişlemesi ve tamamlanmasıdır. Mesih beden alararak, “Kilise’nin bedenini üstlendi” ve O, Kilisenin başlangıcı ve Başı oldu.
Şimdi, neden inancın bir din formülü olmayıp deneyimlendiğini, neden Kilise’nin gerçeğinin benim şahsi görüşüm olmayıp Kendisi Yol, Gerçek ve Yaşam olan İsa Mesih olduğunu, neden Ortodoks ahlakının bireysel bir bilinç geliştirmediğini, fakat Tanrı’yı arayan kişiler toplulukları arasında geliştirildiğini, neden Kilise yaşamının en iyi organize edilmiş oluşumlarda değil de cemaat ortamında yaşandığını, neden Kilise’nin vaazının ahlakçı, sadece sosyal veya ruhani olmadığını, fakat derin, Kilise ile bağlantılı ve eskatolojik olduğunu, Mesih’in sözü olduğunu ve Mesih hakkında bir söz olmadığını, neden ilahi litürjinin cemaatin bir arada olma gizemi olduğunu ve özel bir mesele olmadığını anlayabiliyoruz.
Tüm bunlar için Aziz Pederleri onurlandırıyoruz, çünkü onlar, Kilisemizin geleneğine ve öğretisine sadık kalarak, Gerçeği savundular, Gerçeğin içinde yaşadılar, kurtuluşumuzun gizemiyle ilgili hizmetlerini yerine getirdiler.
Kilise’nin Mesihi
Gereken şey, Kilisemizin litürjik ve sakramental yaşamı çerçevesinde Gerçeği deneyimlememiz ve Kilise’nin Mesih’ini, İncil’lerin Mesih’ini tanımak için dua etmemizdir. Kilise’nin, Kutsal Sunakta koruduğu İncilin Mesih’ini mükemmel sevginin âşıkları olan Aziz Babaların tanıyıp sevdikleri Mesih’i. Onların duaları, yeryüzündeki mücadelemizin tüm günlerinde yanımızda olsun ve bizi korusun.
† Ὁ Φ. Ἀ. Foni Kiriou (Rab’bin Sesi) 28 numaralı broşüründen alıntılanarak tercüme edilmiştir. 14 Temmuz 2024
