Ortodoks Kilisesinde Araf ve ölüleri anma törenleri
Araf, Tek, Kutsal, Evrensel ve Elçisel Kilise’nin hiçbir zaman kabul etmediği, Büyük Bölünmeden (1054 shizması) önce Kilisenin Bir olduğu dönemde var olmayan ve Roma-Katoliklerine ait bir “doktrin”, olduğunu göz önünde bulunduralım.
Mesih ruhları günahlarından temizlemek için Araf Ateşinden geçirme gereksinimini duymamaktadır. Kurtuluşumuzun Mesih’in Lütfu sayesinde gerçekleştiği Kutsal Kitabın birçok noktasında önemle vurgulanmaktadır.
“İman yoluyla, lütufla kurtuldunuz. Bu sizin başarınız değil, Tanrı’nın armağanıdır.” EFESLİLER 2:8 TCL02
https://bible.com/bible/170/eph.2.8.TCL02
Çünkü Isa’ya iman edince O’nun kanı bizi her günahtan arındırır.
“Biliyorsunuz ki, atalarınızdan kalma boş yaşayışınızdan altın ya da gümüş gibi geçici şeylerle değil, kusursuz ve lekesiz kuzuyu andıran Mesih’in değerli kanının fidyesiyle kurtuldunuz.”
1.PETRUS 1:18-19 TCL02
https://bible.com/bible/170/1pe.1.18-19.TCL02
Kimin cennete kimin cehenneme gideceğine Yargı Günü Adil Yargıç olan Tanrı karar verecektir. Biz bunu bilemeyiz yani ölmüş olan bir kişi cennete mi gidecek yoksa cehenneme mi; ancak bizden önce ölmüş ya da daha doğrusu Kilisemizin öğrettiği gibi uyumuş olan insanlar için ve onlara karşı duyduğumuz sevgi ve ilgimizden dolayı dua ederiz tıpkı onların yaşadıkları sürece yaptığımız gibi. Mesela bir anneyi düşünün, memleketini brakıp başka bir yere giderse, çocuklarını göremese bile, çocukları için dua etmeye devam etmeyecek mi?
Madem sevdiklerimiz yaşadıkları sürece Kilise Topluluğunun fertleriydi kilise ile kurmuş oldukları bağ ölümlerinden sonra da kopmaz.
Ölüler için dua etmek onların ruhlarına huzur sağlamak demektir.
Eski Ahit 2.Makabeler kitabının 12.bölümünde okuduğumuz gibi Yahuda savaşta ölenlerin günahlarının arınması için kurban sunuyor. Yani ölüler için dua etmek Kutsal Kitap’a dayanıyor. Ilaveten Kilise Geleneğine bakarsak ölülerin huzur bulması için her zaman özel dualar ve anma törenleri uygulandığını görüyoruz
Her Litürjide ruhaniler “Rab, diriliş ve ebedi hayat umuduyla uyumuş olan peder ve kardeşlerimizi anımsa ve senin yüzünün Nuru parlayan diyarda onlara huzur bağışla” diyerek ölüleri anımsamaktadır.
Büyük Atanasios, Kudüslü Kirillos, Altın Ağızlı Yuhanna gibi Aziz Kilise Babalarımız ölüleri anma törenlerinin uyumuş olanların ruhlarına nekadar önemli yardım ve huzur verdikletinden bahsederler.
Altın Ağızlı Yuhanna : “Aziz Havariler Litürji esnasında ölülerin anılmasını boşa yasamadılar” diyor. “Çünkü bu kanunları koyanlar bu duaların ölüler için çok etkili olduğunu biliyorlar. Cemaatin tümü ellerini göğe kaldırarak ruhaniler dahil Tanrı’nın önünde durup ölüler/uyumuşlar için mühtiş Kutsal Litürji sununlunca ve O’na israrla yalvarılınca Tanrı’nın uyumuşlara acımayıp merhamet eylememesi mümkün mü?” diye devam ediyor.
Konu hakkında daha fazla bilgi edinmek için
https://www.ortodokslartoplulugu.com/manevi-yasam/ortodoks-kilisesinde-olum-ve-cenze-toreni/
(Pisidia Metropoliti Sotirios’un konuşmalarından tercüme edilmiştir)
