Tüm azizlerin ordusu
Kilisemiz, Pentekost Bayramından sonraki Pazar gününü, Tüm Azizlere ithaf etmeye karar verdi. Ve bu, Mesih’le birleştiği için kutsanan Azizler, Pentekost’un devamı olduğundandır. Azizler Kutsal Ruhun inişinin tatlı meyveleri ve Kilise Topluluğunun Mesih’in Bedeni ve tanrılaşmayı hedef alan bir topluluk olarak ortaya çıkmasının sonucudur. Bu nedenle Kilise onları onurlandırıyor ve biz inananlar onların şefaatlerini diliyoruz. Şehitlikleri, sevgileri, çileleri, doğru iman ve doğru işleri nedeniyle Tanrı’nın önünde cesaretle dua ederler. Onlar Tanrı’nın ışığını ve gerçeğini arayan ve bulan, Tanrı’nın Krallığı’nın bir tezahürü ve yeni yaşam modeli olarak her imanlının kardeşi, dostu, ve ilham kaynağıdır. Günah ve ölümle yok edilemeyen ama Mesih’in ebedi Krallığının, Dirilişinin, Haçının ve en uç Alçakgönüllülüğünün izzetine katılmanın ve örnek insan ilişkisi olarak peygamberin, elçinin, iman şehidinin yaşamıdır.
Eski Ahit’te Azizlik
Bu Pazar günü kiliselerimizde okunacak Elçisel okuma, Elçi Pavlus’un İbranilere yazdığı mektuptan alıntıdır (11:33-40, 12:1-2). Bu bölümde Pavlus, inançları aracılığıyla Mesih’te insanların kurtuluşuna katkıda bulunan Eski Ahit’in tüm aziz kişilerinden söz eder. Bu nedenle, Eski Ahit halkının ateşli inancının Yeni Ahit’e inananlar tarafından taklit edilmesini vurgulamaktadır. Bu insanların inancı, her şeyden önce Mesih’in gelişi olmak üzere Tanrı’nın vaatlerine tamamen güvenmek demektir. Tanrı’ya inandıkları için Tanrı’nın vaatleri onları Tanrı’nın kişiliğine bağlayan bir köprü olur.
Kutsal Kitap’ta Tanrı bir vaatte bulunduğunda, aynı anda insana sonsuz sevgisini sunduğu ve böylece bu sevgi birliği aracılığıyla imanlının Tanrı’nın vaatlerinin şimdiden yaşamaya başladığı sonucuna varılır. Bu nedenle, Eski Ahit’in kutsal kişilerinin imanı, çeşitli tarihsel olayları beklenen Mesih ve dünyanın Kurtarıcısını nihai referans alarak yorumladı.
İlahiyatçı Aziz Grigorios’un “Muhtemelen benim için ve tüm Tanrı dostları için gizli ve gizemli bir söz vardır ki, Mesih’e iman olmadan, İsa’dan önce ölenlerden hiçbirinin mükemmeliğe ermemiştir” şeklindeki hayret verici konuşması da bu anlamda anlaşılmaktadır. “Söz (Tanrı’nın Oğlu) daha sonra, belirlenen zamanda sunuldu, ancak O’nun ortaya çıkışından önce onurlandırılmış olanlardan anlaşıldığı gibi, ilk olarak zihinleri temiz olanlar tarafından tanındı” (Makabiler’e mahsus yazılmış 15.Nutuk,1.ayet).
Burada, Yeni Ahit’te beden almış Söz, Mesih İsa olarak görünen, Eski Ahit’teki (henüz) beden almamış Söz’ün varlığına ve faaliyetine bir gönderme görüyoruz.
Azizlerin inancı
Bu nedenle, Elçisel pasajımızın bugünkü yortunun içeriğiyle ilişkisi açıktır. Dediğimiz gibi, tüm Azizler arasında Tanrı’nın vaatlerinin yerine getirilmesi beklentisiyle yaşayan Eski Ahit peygamberleri, doğru kişileri ve atalar da yer alır.
Böylece, gerçek Tanrı’ya iman, yalnızca Yeni Ahit’in Azizlerinin değil, aynı zamanda Eski Ahit’in erdemli kişilerinin de temel özelliğiydi. Pavlus’un pasajda anlattığı Eski Ahit’in erdemli kişilerin çektiği acılar, onların yaşamlarından öğrendiğimiz gibi, Kilise Azizleri için de ortaktır. Tüm Azizler, inancın gücüyle, amacı Tanrı ile olan ve aynı zamanda diğer insanlarla gerçek bir ilişki olarak tezahür eden gerçek ilişkilerini kesintiye uğratmak olarak araya giren tüm engellerin üstesinden geldi. Azizler, her şeyi Tanrı’dan bir hediye ve lütuf olarak kabul ederek, sevgilerini ve inançlarını herşeyi veren Rabbe karşılık olarak verdiler.
İmanları vesilesiyle, diğer insanların acısını, kederini ve sevincini paylaştıkları kişisel sevgilerini ifade ederler. Dualarıyla Tanrı’nın Lütfunu yayarlar ve herkese, Kilise’ye, tüm Evrene yardım ederler.
Arhimandrit N. K. Foni Kiriou (Rab’bin Sesi) 24 numaralı broşüründen alıntılanarak tercüme edilmiştir. 11 Haziran 2023
Tüm azizlerin ordusu
